sábado, 11 de diciembre de 2010

Pensaba en que podía escribir para a segunda entrada do blog, algo que puidese reflexar con claridade a situación actual no contexto dos Trastornos da conducta alimentaria. Sen embargo, pouco podo dicir que non estea xa dito, e que poida facer entender a un hipotético lector ignorante neste tema que son estas enfermidades, cales son as súas causas, cales as súas consecuencias, e cales son as solucións. Ocórreseme que o mellor, hoxe, será ensinarvos algúns arquivos que me parecen interesantes. Non é que non me apeteza escribir, é que prefiro que os vexades por vós mesmos.


En Galicia ya hay más de 135.000 enfermos de anorexia o bulimia

"El 5% de la población gallega, más de 135.000 personas, sufre anorexia o bulimia, según la Asociación de Bulimia y Anorexia de Galicia"
"los expertos aseguran que en Galicia se han llegado a tratar casos de anorexia y bulimia en niños de ocho años"
Documental Anorexia y Bulimia 

Una educación hiperprotectora influye en desarrollo y tratamiento de anorexia


Documentos TV. "Enfrentarse a la anorexia" 


"El modelo educativo influye en la anorexia
El modelo educativo hiperprotector de los padres hacia los hijos "influye de manera decisiva" en el desarrollo y el tratamiento de enfermedades como la anorexia o la bulimia, enfermedades que registran una tasa de mortalidad del 8 al 10 por ciento, mayor que la de cualquier otro trastorno mental. Así se ha puesto de manifiesto durante las séptimas Jornadas Internacionales sobre Trastornos de la Conducta Alimentaria en Valencia. Según datos de la organización, en España ha aumentado el número de afectados por estos trastornos, sobre todo entre niñas de 12 y 13 años y mujeres de entre 30 y 40, sectores que ya no se corresponden al grupo al que tradicionalmente se asociaban, es decir, adolescentes de 14 a 18 años. EFE"








Xa non é un capricho, non é querer ser  supermodelo, tampouco é querer parecerse a, nin ser como, é moito máis, e á vez, nada disto.

lunes, 22 de noviembre de 2010

un voluntariado... delicado.

Fai estes días un ano que comecei a participar como voluntaria no ámbito hospitalario, na unidade de trastornos alimenticios, colaborando en algunhas tarefas do hospital, e sobre todo, tratando de facer máis soportable a internación dalgúns pacientes de larga duración. Isto é, un día á semana vamos eu e a miña compañeira, a dedicar un par de horas, que non son nada, a estar cos pacientes. Xeralmente gústalles facer actividades manuais, obradoiros, manualidades, e outras do estilo. Rompen coa monotonía, e soen ser hábiles. Pero cando xa se leva un tempo, as ideas vanse indo a menos. Polas características dos trastornos deste tipo, moitos dos pacientes están ingresados varios meses, ou xa estiveron ingresados antes, polo que a miúdo xorde o problema da repetición e o aburrimento, que non sempre é fácil de solucionar.
Ademáis, existe tamén outra dificultade para nós, e é que con frecuencia se mostran inaccesibles, "bordes", ou sen predisposición algunha ó contacto con nós. Isto sucede especialmente cando o grupo varía, cando nos acaban de coñecer, ou cando pasan por un momento especialmente difícil.
É a partir deste punto onde preciso da vosa axuda. Agradecería calquera tipo de participación, experiencia, e sobre todo, novas ideas. Porque non sempre é doado levalo ben, tratar cos pacientes, ou ofrecerlles algo que de verdade aprecien.
Do mesmo xeito, espero poder ser de axuda a calquera nunha situación similar relacionada coa participación social ou o tempo libre.
Gala contra os trastornos alimenticios 2010
Asociación de Bulimia e Anorexia de Galicia